Letterpret
Mijn zoontje leert de letters en cijfers kennen. Wat een feest. Er gaat een nieuwe wereld voor hem open. Ook voor mijzelf is het alsof ik opnieuw leer lezen. Woorden en letters die eerder onopgemerkt aan mij voorbij gingen, krijgen nieuwe betekenis. We hebben favoriete woorden (ijs), stomme woorden (opruimen) en woorden die alleen al mooi, zijn omdat ze met dezelfde letter beginnen als je naam. “Graafmachine begint met dezelfde letter als mijn naam, hè mama?“
Overal letters
De letters zien we overal: op de nummerborden – als we in de auto zitten, in boeken, in de krant en op busreclames. Ook reclameborden, die langs de kant van de weg staan, worden ineens weer gezien. Hey mama: “Kijk, dat is die meneer die we gisteren op televisie zagen. Waarom hangt hij daar? En kijk de letters V, V en D”. Zo open, zo leergierig en zo zonder oordeel. Alhoewel, de meneer van het reclamebord, vindt hij op dit moment niet altijd even leuk. Daar mag niet zoveel van. En het woordje niet, daar houden we niet van bij ons thuis. Dat zit er vanaf de geboorte al in.
Zonder ontkenning geboren
Toen ik 15 jaar geleden een NLP training deed, was een van de eerste dingen die ik leerde dat je hersenen geen ontkenning kunnen vasthouden. Ze registeren het niet. Dus als je zegt niet aankomen, denkt je brein nog steeds aan aankomen. Een prachtige ontdekking, waardoor voor mij destijds een hele wereld open ging. Vandaar dat ik sinds zijn geboorte besloot dit gegeven ook in de opvoeding toe te passen. Makkelijker gezegd dan gedaan.
Vertaalmachine
Het woordje niet zit ingebakken in mijn systeem en ik ook in onze cultuur. Hetgeen ervoor zorgt dat ik jaren later nog steeds de vertaalcomputer in mijn hoofd aan dien te zetten. Bijvoorbeeld om op constructieve wijze te vertellen wat wel kan en mag of hoe ik het liever anders zou zien. Niet aankomen, is afblijven. Niet schreeuwen, is zachtjes praten. Niet stampen is rustig lopen. Maar ook: het is veilig, in plaats van het is niet eng of het is oké, in plaats van het is niet erg. En het mooie is.. het werkt! Mijn zoontje snapt heel goed wat er gevraagd wordt, al blijft hij natuurlijk een kind van zes dat wil stampen, gillen en de wereld wil ontdekken.
Beeldende taal
Dat laatste gebeurt ook door dingen te ondernemen. Neem bijvoorbeeld de zwemles waar we elke week naar toe gaan, met gelukkig een badmeester die het vertrouwen in de kinderen aanspreekt. Waar dat nog ontbreekt, probeer ik stiekem soms nog wat andere NLP technieken uit. Zoals het verschil tussen vorm en inhoud. Overtuigen dat iets niet eng is, of maar blijven vertellen dat iemand het wel kan, terwijl hij daar zelf niet in gelooft, helpt niets. Daarom vraag ik heel vaak, wat zie je er dan bij? Of waar denk je dan aan? En probeer dan vervolgens daar aansprekender beelden voor in de plaats te zetten. Zoals het drijven als een spekje voor de rugslag (i.p.v. de angst voor het zinken naar de bodem). Of het zingen van een favoriet liedje onder water voor tijdens de zwemslagen naar het gat “ Het duurt te lang zingen ” i.p.v. steeds te denken dat het heel lang duurt.
Van A naar B Als het werkt, vind ik het een kleine succesje en dan doen we na afloop samen een high five. En hoewel het straks natuurlijk fantastisch is, dat zijn wereld straks nog veel groter wordt en hij het hele alfabet kent. De mooiste letters die er op korte termijn voor ons zullen zijn, zijn de A en de B. Precies, die van de diploma’s 😊.
