Keuzes maken is zo makkelijk nog niet

“Neem dat besluit nu eens! Blijf niet zo lang dralen!”

Een harde zin dit. Keihard. En het erge is, dat ik het tegen mijzelf zei. Omdat ik tegen het maken van een keuze aanhikte. Maar bleef dralen. Uitstellen feitelijk. Waarom duurt dit toch altijd zo lang bij mij?

Telkens als ik zo hard tegen mijzelf praat, schrik ik weer van mijzelf. Ik weet het, ik heb een sterke innerlijke man die zo niet houdt van dit getut (zijn woorden…), maar ondertussen zou ik dit toch onder controle moeten hebben. Ach nee, ook dit is weer een oordeel van die man. Hoe prettig en vooral nuttig dit kwart van mij ook is, bij het maken van keuzes komt er meer kijken dan alleen maar ja of nee zeggen.

Details zijn belangrijk

Waarschijnlijk komt het door mijn hoogsensitiviteit dat ik alle details goed wil bekijken voordat ik mijn keuzes maak. Niet alleen bekijken en analyseren trouwens, iets waar diezelfde innerlijke man erg goed in is. Het is vooral het wikken en wegen wat ik heel belangrijk vind en waar ik het nut ondertussen heel erg goed van zie.

Dit is waar mijn innerlijke vrouw om de hoek komt kijken. Zij laat zich niet meer zo snel door mijn mannelijke kwart opjagen. Zij heeft tijd nodig. “Veel tijd “, moppert mijn ongeduldige jongetje die al snel vindt dat het tijd voor beweging is.

Gesteund door mijn vierde innerlijke kwart, mijn open, kwetsbare en soms angstige meisje, neemt mijn vrouw toch haar tijd. Heb ik alle voor- en nadelen goed tegen elkaar opgewogen? Zie ik niet iets over het hoofd? Voelt het goed en kan ik nu met een gerust hart de knoop doorhakken?

(Tijds)druk werkt niet mee bij het maken van keuzes

Waar de een onder druk het best presteert, is dat, als je hoogsensitief bent, helemaal niet het geval. In je hoofd bevindt zich dan een wirwar aan indrukken (prikkels) die allemaal om het hardst roepen om aandacht en hoe belangrijk precies dat ene aspect wel niet is voor de te nemen beslissing.

Wil je daar uitkomen en een weloverwogen beslissing nemen, heb je domweg tijd nodig. Tijd die je helaas niet altijd gegeven wordt. Hoe vaak het mij al niet overkomen is, dat ik onder tijdsdruk een keuze maakte, waarvan ik naderhand heel veel spijt had. Of dat iemand maar tegen mij aan bleef praten en zo druk uitoefende dat ik toch maar ‘ja’ zei. Heeft mij ook best wat geld gekost, die overhaaste beslissingen.

Luister ook naar je gevoel

Die fouten hebben mij wel een heel belangrijke les geleerd: wat iemand ook zegt, neem de tijd om erover na te denken. Niet alleen te denken trouwens, want het gevoel heeft ook een belangrijke rol in het geheel.

Gevoel heeft rust nodig om goed gehoord te kunnen worden. Het denken, met al zijn rationele argumenten, heeft een uitermate harde en luide stem. Net als de koopman op de markt die zijn waren aanprijst en tot 3 huizenblokken verderop te horen is.

Die rationele argumenten weten het gevoel keer op keer te overstemmen. Tot je er eens in alle rust voor gaat zitten. Met je volledige aandacht naar je ademhaling gaat en de tijd neemt om bij jezelf echt te voelen wat een ‘ja’ of een ‘nee’ voor je betekent.

Bewegen vanuit rust

Pas vanuit zo’n moment van rust kan je tot een weloverwogen keuze komen. Dan weet én voel je dat het goed is. Dan kunnen je innerlijke man en jongetje in beweging komen om tot uitvoering van de beslissing over te gaan.

Het is elke keer weer een kwartetspel, het maken van keuzes. Door scha en schande wijs geworden weet ik nu, dat als ik een van de kwartetkaarten laat liggen, ik altijd spijt krijg van de genomen beslissing. Mij helpt het om tot 4 te tellen: 1. wat wil ik, 2. wat voel ik, 3. wat denk ik en 4. wat is wijs om te doen? En dat zeker niet hups fluks te doen, maar hier echt de tijd voor te nemen.

Gelukkig heb ik mijn fijne innerlijke familiekwartet om mij te helpen bij het maken van keuzes. Vaak is een kort -innerlijk- gesprek al voldoende. Tot grote vreugde van mijn innerlijke man en jongen. En soms ook niet. Dan neem ik mijn tijd. En dat is helemaal oké.

Hartelijke groet, Nicole