Via een ladder naar je dromen
Dromen en actie, fascinerend hoe deze twee bij elkaar horen. Onlosmakelijk verbonden. Terwijl er ook, dat is wat mij zo boeit, rondom die dromen wel een stuk taboe hangt.
Taboe? Misschien is dat wel iets te hard gesteld. Ik merk dat ik zoekende ben naar een woord om aan te geven wat eraan hangt. Dromen zijn in nevelen gehuld. Ja, dat is precies waar het om gaat.
We zijn in onze maatschappij zo gericht op actie. Helderheid ook. Je hebt een doel nodig. Realistisch het liefst. En logisch vooral. Rationeel. Krachtige taal wordt gewaardeerd en heel erg gestimuleerd.
Grappig genoeg zit er een stap voor dat doel die snel vergeten wordt. En dat is niets minder dan die droom.
Wat is er mis met dromen?
Een voorbeeld: laatst had ik tussen twee afspraken door een kwartiertje over. Best lekker. Prima tijd om even te ontspannen. Iets waar ik altijd goed alert op ben en ook iedereen aanraad om te doen.
Mijn bureau staat bij een heerlijk groot raam met uitzicht op een straat. Daar gebeurt altijd wel wat. Mok thee erbij en lekker staren. Heerlijk zo’n adempauze. Perfect moment om even weg te dromen…
Gelijk begon er een stemmetje in mijn hoofd te miepen. “Dit kan toch niet! Je zit je tijd te verdoen. Kijk nou, al die losse potloden die daar op de grond liggen. Je zei vanmorgen nog dat je die wil opruimen!”
En hup, ik ging aan de slag. Niets ontspannen, weg rust in mijn hoofd.
Eenmaal alles opgeruimd zat ik weer aan mijn bureau. Gelukkig had ik nog een paar minuten over om toch nog even naar buiten te staren. En dat was precies het moment dat het idee om hier een blog over te schrijven ontstond.
Nuttig bezig zijn
Dat stemmetje in mijn hoofd wordt gevoed door een eeuwenoude overtuiging: Besteed je tijd nuttig. Ledigheid is des duivels oorkussen, ken je dat spreekwoord?
En tijd besteed je dus niet nuttig als je zit te dromen. Met dromen valt geen droog brood te verdienen. Bezig zijn, produceren, dat is wat je moet doen.
Zo’n droom is ook onduidelijk, omhuld in nevelen. Idealistisch. Want wie weet wat uit al dat dromen voortkomt? Gelijk zie ik het beeld van een evenwichtsbalk. Zo voelt het als je de weg naar een droom opstapt. Wankel, onzeker en de kans is heel groot dat je er vanaf valt.
Bovendien, als je droomt zit je daar op die wolk en kan je helemaal niet zien welke gevaren en onmogelijkheden er op je pad komen. Nee, wat je nodig hebt is een duidelijke planning, waarin alle voors en tegens zijn opgenomen. Dat geeft je structuur en is nog veilig ook.
Het nut van dromen
Alleen, waar zouden wij zijn als wij niet zouden dromen? En dan heb ik het niet over de dromen als je slaapt. Maar over de dagdromen. Wegdromen en je voorstellen hoe iets anders kan. Hoe jouw leven prettiger kan zijn. Wij mensen hebben zoveel uitvindingen gedaan dankzij dromen. Het wiel. De boot. De telefoon, Internet… Uren kan ik zo nog wel doorgaan.
Helemaal niets mis met dromen, dus.
Maar wat als die evenwichtsbalk een ladder wordt?
Ik stap nog even terug naar het beeld dat ik schetste over de evenwichtsbalk. Voelt wel heel onveilig. Alle reden om dan niet verder te dromen. Zo’n evenwichtsbalk is leuk om op te spelen, in het bos bijvoorbeeld. Verlies je je evenwicht, sta je gelijk op de grond. Alleen hangt die balk van je droom wel een stuk hoger: in de wolken.
Het leuke van dromen is dat je er van alles mee kan. Geef je fantasie lekker de ruimte! Zo heb ik van die evenwichtsbalk een ladder gemaakt. Blijft avontuurlijk, maar geeft wel veel meer stevigheid.
Ik vind het ook wel een mooi beeld, om via een ladder naar je dromen te klimmen. Rugzakje mee om ideeën in te stoppen en dromen maar!
Droom je met mij mee?
Nicole Klip
