Hoe het Elvira lukt om in haar vakantie haar scheiding weer een stapje verder te verwerken.

Ik sta te kijken naar de trommelaars in de djembé workshop. Het is een vrolijk en uitbundig gezelschap dat zich uitleeft op de trommels. Elvira komt naast mij staan. Ze is voor het eerst bij VakantieAnders. Ze is eergisteren aangekomen samen met Dana die ze al op het Centraal station heeft ontmoet. Vanaf daar  hebben ze de reis samen voortgezet. Elvira vond dat wel prettig, want dan kent ze alvast iemand. Haar kinderen zijn bij hun vader van wie zij vorig jaar gescheiden is.

Tranen van geluk

Ik vraag haar hoe ze het heeft hier in haar vakantie. De tranen springen direct in haar ogen en ze kijkt me wat onzeker aan. ‘Sorry. voor mijn tranen’ zegt ze, ‘maar ze zijn van geluk, ik vind het zó fijn om hier weer te zijn’. Natuurlijk vind ik dat fijn te horen. We praten verder en langzaamaan vertelt ze haar verhaal over de moeizame scheiding en de reden daarvan. Haar man heeft nu een liefdesrelatie met een andere vrouw. Twee jaar geleden heeft ze bij toeval ontdekt dat die relatie al een jaar gaande was.

Veel vragen, weinig antwoorden

Het heeft bij haar heel veel vragen opgeroepen waar ze deels antwoord op heeft gekregen. Ze vindt het heel jammer dat het zo is, dat hij haar en hun twee kinderen heeft verlaten voor die ander. Maar nog erger vindt ze het dat het een moeilijk gespreksonderwerp is. Ze heeft er last van dat zij en de kinderen weinig antwoorden op vragen krijgen. Ze vindt het moeilijk om erover te praten, het brengt schaamtegevoel met zich mee, ze verteld het bijna nooit meer aan iemand.

Zoekt haar weg

Nu is ze hier, durft ze het gewoon te vertellen. Aan mij en aan een paar anderen ook al. En ze is er blij dat er naar haar geluisterd wordt. Dat ze niet veroordeeld wordt, maar serieus genomen in dat het ingewikkeld is. Ze zoekt haar weg erin. In de workshop familie opstelling heeft ze het ingebracht en is het opgesteld. Het was zeer spannend zegt ze, het geeft een kick dat ze die kans heeft genomen. Ze is blij met de opgedane inzichten.

Afrekenen met haar schuldgevoel

Elvira heeft een ontspannen vakantie verwacht en nu komt dit royaal aan de orde. Het maakt het anders en intensief. Maar dit is wel waar ze nu middenin zit. Ze wordt er echt blij van dat het er mag zijn en positieve aandacht krijgt. Dat ze mag afrekenen met haar schuldgevoel omdat dat haar niets oplevert. Haar tranen van geluk illustreren dat.

Gezelligheid aan tekentafel

Elvira heeft een passie voor tekenen. Ze heeft haar kleurpotloden en tekenpapier bij zich. In het dagelijkse leven maakt ze er weinig tijd voor. Na ons gesprek pakt ze haar spullen en gaat aan een grote tafel zitten tekenen. Het nodigt anderen uit om erbij te gaan zitten en ook te tekenen. Al tekenend ontstaan er leuke gesprekken en is het heel gezellig aan tafel. Het tekentalent van Elvira wordt opgemerkt. Ze ontvangt de complimenten en geniet in ontspanning van deze middag die zo spontaan ontstaan is. Dan staan de vrouwen op, leggen de tekenspullen weg en gaan samen een wandeling maken in het aangrenzende bos. “We zijn op tijd terug voor het eten” roepen ze naar mij. Ik lach en zwaai ze uit.