Vera komt deze zomer voor het eerst en alleen naar ons toe. Bij aankomst in de Ardennen zegt ze dat ze het best spannend vindt en dat ze er ook veel zin in heeft. Ze drinkt een kop thee en zoekt een plek uit voor haar tentje, ergens waar ze ook lekker rustig kan zitten. Als haar tent staat pakt ze een stoel en een boek en gaat lezen. Ze voelt hoe moe ze is.
In de rol van operazangeres
In de dagen die volgen vertelt ze over haar pas geboren eerste kleindochter waar ze heel trots op is. En over haar twijfels over wat ze moet doen met haar relatie. Ze geniet zichtbaar van de rust en het gezelschap deze week, ze voert leuke gesprekken en hoort zichzelf soms met verbazing vertellen over haar eigen situatie. Het klinkt minder onzeker dan dat ze zich voelt. Haar vrolijke opgewekte en blije kant laat ze ook zien en ze steekt mensen aan met haar enthousiasme. In de workshop theatersport leeft ze zich helemaal uit in de rol van een operazangeres die bij haar tante op verjaardagsvisite gaat. ‘Oh prachtig!’ zingt ze huppelend over het veld. We lachen samen om het filmpje dat er is gemaakt.
Vraagtekens en inzichten
Ze vertelt meer over haar relatie, haar kinderen en haar vragen over hoe verder. Die vraag is doorweekt in haar systeem en ze weet niet welke stappen te nemen. Het legt haar een beetje lam. Ze wil wel gaan ontdekken welke stappen ze wilt zetten. Ze hoopt er in de rust van de vakantie een ander licht op te kunnen schijnen.
Vera doet mee aan de workhops over je innerlijke familie. Een voor haar nieuwe methode om naar jezelf te kijken en er inzicht in te krijgen. Ze werkt er in deze workshops het een en ander over uit. Er is veel herkenning bij haar en er vallen kwartjes.
Als de familieopstelling-workshop er is, brengt ze na een korte twijfel haar vraag in. Er wordt doorgevraagd over haar verlangen: Wat wil ze en wat staat er in de weg? Tijdens de opstelling wordt haar gaandeweg duidelijk waar ze ‘moet’ beginnen. Het blijkt een hele opluchting te zijn. Het doet haar goed en ze bloeit weer verder op.
Familiegevoel
We leren nog meer kanten van Vera kennen, hoe ze geniet van massage, hoe fijn ze fysiek contact wil, hoe ze zich kan verbinden met anderen en dat ze veel weet van vegetarisch eten dat ze al jaren doet. Dat is fijn, ze is duidelijk aanwezig. Bij het spelen van het spel ‘Weerwolven’ bij het kampvuur geniet ze enorm van het familiegevoel dat ze heeft in deze week.
Heerlijke bonte avond
Op de bonte avond, de laatste avond van de week, spelen we ‘Wiskymixer’, een hilarisch spel uit de theatersport. Al gauw hebben we allemaal enorme aanstekelijke lachbuien. Ook Vera gaat los; ze ligt telkens weer dubbel van het lachen. Het is een gewelige bonte avond waarin we goocheltrucs zien, de dans bachatta leren, bedankwoordjes horen en bij het kampvuur eindigen met de ‘Aalschovers’, een woordenspel waarbij de creativiteit met taal wordt gestimuleerd. Wederom zien we een nieuwe kant van Vera, ze weet van geen ophouden en ontpopt zich tot een onuitputtelijke bron van vindingrijkheid met woorden.
Wordt vervolgd!
De week is voorbij. Vera pakt haar spullen in, we drinken nog een kopje koffie en ze vertelt me over haar nieuwe te nemen stappen. Ze heeft het erg goed gehad deze week, ik ben blij dat te horen. Daar doen we het voor: mensen een fijne tijd bezorgen en wellicht iets meegeven om thuis mee verder te gaan. We gaan elkaar weer zien, bij een ondernemersnetwerk in haar regio en zeker weer bij Anders!
Carla
