fbpx

Liefde

Robert Long zong het lang geleden al..:“Want jij en ik, dat is waar, wij horen bij elkaar, oh God dat hoop ik maar…” Tja, wanneer je aan een liefdesrelatie begint, weet je nooit hoe de relatie zal gaan verlopen. Verliefdheid laat je denken dat je de partner voor eeuwig hebt gevonden. Helaas.., er is nooit enige garantie dat het voor eeuwig is. Het huwelijkspad, ook de mijne, kent (vele) hobbels en kuilen..,. Uit elkaar gaan, of ervoor gaan, was de keuze waar wij na bijna 25 jaar huwelijk voor stonden. We kozen voor de laatste optie. Na maanden van doodzwijgen, praatsessies, en therapeutische opdrachten, veranderde de sfeer, kregen we begrip voor elkaar, werd er weer gecommuniceerd en konden we uiteindelijk weer samen verder. Een zware tijd waar we beiden van hebben geleerd. Hobbeltjes zullen er altijd wel blijven, maar die zijn nu bespreekbaar én we kunnen elkaar weer recht in de ogen kijken.

Vriendschap

Vriendschapsrelaties zijn meestal ook niet altijd eeuwigdurend. Vriendschappen komen en gaan. Iedereen heeft daar wel een voorbeeld van. Sinds de 1e klas middelbare school had ik een hartsvriendin. We deelden lief en leed, bewaarden elkaars geheimen en maakten veel lol. Ineens was dit over. We spraken elkaar niet meer, en een venijnige briefwisseling was het einde van een 17 jaar durende vriendschap. Het heeft mij lang pijn gedaan; het voelde eigenlijk als een soort liefdesverdriet. Ik heb nooit begrepen wat nu de reden van het verbreken van onze vriendschap was. Ik denk niet dat er ooit nog achter zal komen. Ik heb echter wel geleerd om vriendschappen te koesteren en niet te lang te treuren om beëindigde vriendschappen.

Collega’s

Vriendschappelijke relaties op de werkvloer heb ik ook gehad. Ik heb diverse functies bij diverse bedrijven gehad en heb altijd met plezier gewerkt. Overal waren er wel kliks met met collega’s. Sommige collega’s zag ik ook buiten werktijd, waardoor er een zekere vriendschap ontstond. Zodra ik ergens de deur definitief achter mij dicht deed en afscheid had genomen van alle collega’s, hoopte ik dat de ontstane vriendschappen stand zouden houden . Na verloop van een paar maanden was die hoop echter weer vervaagd. Af en toe een like op Facebook en dat was het dan. Kom ik nu een ex-collega-vriend op straat tegen, dan hebben we een praatje wat vaak eindigt met: “We moeten snel wat leuks afspreken…!” Helaas, het komt er nooit meer van. Eigenlijk is dat ook niet erg. Het gemeenschappelijke wat je met elkaar had, is er ook niet meer en de verhalen over mijn vroegere werkplek en alles eromheen, tja, wat heb ik eraan? Leuk om sommige verhalen te horen, maar erover meepraten, dat is voorbij. Dat deze relaties eindigden, doet mij dan ook minder zeer.

Bloedband

De bloedband.. voor mij de belangrijkste relatie die ik heb, maar ik denk, of hoop dat dit voor heel veel mensen geldt. De gedachte om mijn kinderen nooit meer te kunnen zien, of spreken om wat voor reden dan ook, roept bij mij al zoveel emotie op, dat ik daar niet eens aan wil denken. De relatie met mijn moeder is goed en zij zal hopelijk vóór mij uit het aardse bestaan verdwijnen, niet omdat ik haar kwijt wil, maar omdat ik haar de pijn die zij zal krijgen als ik eerder zou gaan, niet wil geven.

Leve(n)

Ik koester de goede relaties, ik kijk met een glimlach terug op voorbijgegane relaties en ik kijk uit naar nieuwe relaties. Een leven zonder relaties kan ik mij niet voorstellen. Relaties laten mij leven en daarom is mijn conclusie:

“Lang leve de relaties!!!”

 

WhatsApp chat
Verified by MonsterInsights