Liefde begint bij liefde voor jezelf. Je kunt pas echt van een ander houden als je van jezelf houdt, want dan is het niet een behoeftige liefde of een spelletjes-speel-liefde. Ik las het in meerdere boeken en hoorde Harrie Jekkers erover zingen in “ik hou van mij”. Wij kunnen zo op zoek zijn naar erkenning buiten onszelf, terwijl de oplossing in onszelf ligt verstopt. Toch is het vinden van die liefde voor jezelf niet altijd even gemakkelijk. En soms zijn er situaties in ons leven waardoor je eigenwaarde een dauw krijgt. Hoe bouw je dan weer op?
Het leerzame en soms confronterende van mijn werk als trainer en coach is voor mij dat ik dat wat ik met mijn coachees wil bespreken in de voorbereiding naar een gesprek of trainingsdag onbedoeld zelf ook weer doormaak. Het is een moment van opnieuw in de spiegel kijken en zien hoe ik het doe in mijn leven. Zo keek ik van de week nog met iemand naar verschillende liefdesstijlen die er zijn, waarvan de romantische de voor ons allen meest bekende en misschien ook wel meest begeerde is. Die wordt ons met de paplepel ingegoten in sprookjes “en ze leefden nog lang en gelukkig”. Maar misschien kan het ook wel anders. Het nodigt in elk geval uit tot nadenken en onderzoek, en om niet direct te oordelen over wat goed is of fout.
Bij de dingen die je kunt doen om meer van jezelf te houden, kijk ik dan ook of ik dat voor mezelf wel genoeg doe. Of ik nog genoeg aandacht besteed aan het voeden van de liefde voor mezelf. Laat ik complimenten van anderen wel echt binnenkomen? Normaal ben ik daar niet zo goed in, want die criticus in mij wint het toch vaak. Toch lukte het me laatst wel toen ik een heftig ruziënd stel weer naar de gevoelslaag wist te brengen, en ze mij lieten weten hoe blij ze waren met die interventies om elkaar weer te kunnen vinden. Het was best hard werken en ik zag soms ook even niet meer hoe het moest, maar met genoeg aandacht en hen steeds weer terug te brengen naar gevoelde grenzen en wensen, was het gelukt. Stilletjes kon ik op weg naar huis ook trots terugkijken op hoe het was gegaan.
De leukste opdracht die ik anderen meegeef om meer van jezelf te houden, vind ik lieve briefjes voor jezelf achterlaten en jezelf verwennen. Zo kwam het dat ik op Koningsdag toch dat jurkje kocht dat ik natuurlijk helemaal niet nodig had, maar wel heel leuk kon gebruiken voor een feestje die avond. Ik twijfelde even, maar toen het er nog hing bij een tweede keer langslopen, heb ik het voor een leuk prijsje meegenomen. ‘Goed gedaan!’ en ‘Staat je goed!’ kon ik al op mijn briefjes thuis teruglezen. Helemaal blij trok ik het die avond meteen aan voor het feestje dat ik had. Niet beseffend dat ik voor het sluiten van de rits toch iemand nodig had…
Mayke Smit.
