Het is heel grappig, veel mensen die ik ken willen graag meer in het moment leven. En tegelijkertijd zijn diezelfde mensen ook veel bezig met het plannen van al hun activiteiten. Natuurlijk snap ik ook dat deze paradox van wens en realiteit niet zomaar op te heffen is in de maatschappij waarin wij nu leven, hier in ons landje in dit deel van de wereld. We willen veel doen en we hebben een planning nodig om het allemaal te kunnen doen. Of zou het iets minder kunnen? Hoe zou het er dan uitzien, zou je er dan nog aan toe komen om te doen wat je wilt doen? Of juist helemaal niet meer? Of opent er zich een andere deur als je de deur van de strakke planning dichtdoet. De ‘me-time’ moet zelfs gepland worden om af en toe ook nog in je eentje adem te halen en tijd met jezelf door te brengen.
Er was altijd tijd en aandacht
Ik fantaseer erover hoe het zou zijn als we alsmaar in het moment zouden leven. Het doet me denken aan de tijd dat ik als klein meisje naar mijn oma ging. Ze woonde op een steenworp afstand van ons huis in een grote boerderij, samen met opa. Als kleuter ging ik naar haar toe en ze was er altijd en ze had ook altijd tijd voor mij. Ze maakte een kopje thee en soms kreeg ik iets lekkers uit de grote trommel. Dat is altijd zo gebleven, ook toen ik een twintiger was stond haar deur altijd voor al haar 32 kleinkinderen open. Ze had tijd en oprechte belangstelling. Ik kan me niet herinneren dat ik van tevoren ooit een afspraak met haar maakte, wel dat ik een enkele keer voor een gesloten deur stond. Maar dan wist ik dat ze was gaan kaarten of volksdansen, dat heeft ze tot op hoge leeftijd gedaan.
Was het vroeger zo anders en leefden we toen meer in het moment? Als kind zeker wel, maar was dat ook voor volwassenen zo? Het gebeurt nu niet dat je zomaar even naar iemand toegaat, dat je spontaan een kopje koffie bij iemand gaat drinken zonder eerst te bellen of whatsappen. Zelfs als je zomaar even naar iemand belt, lijkt het nu een goede vraag te zijn of het wel gelegen komt dat je belt.
In het moment leven
In onze zomerweken willen wij graag zoveel mogelijk in het moment leven. Dat is fijn, omdat het ruimte geeft om te doen wat past in dat moment. Wij vinden dat de structuur die eronder ligt zo helder en duidelijk is dat er voldoende ruimte is om echt in het moment zelf te kunnen kiezen wat je gaat doen. Dat is voor iemand die net aankomt best even wennen, dat klopt.
Het is immers heel prettig als je kunt doen wat op dat moment bij je behoefte past. Heb je een volle ochtend gehad is een rustige middag misschien fijn. Is er een workshop die je niet zo snel zou kiezen,maar door het enthousiasme van de workshopgever en andere mensen ben je misschien toch wel nieuwsgierig en heb je zin om er wel aan mee te doen.Of is het weer zo aangenaam dat je even niks wilt en alleen maar even lekker lui en loom op een kleedje voor je tent wilt liggen.
Dat kan allemaal gemakkelijk als je in het nu leeft, nu is wat er is. Daarvan genieten is super. Elk moment weer. En zeker in je vakantie!
Carla.
