Dit was de openingszin van een blog waar ik mee begonnen was. Even heerlijk mijmeren hoe het is om andere culturen te snuiven, andere tradities te ervaren, andere geuren te ruiken, vreemd eten te proeven, enz.. Reizen binnen en vooral buiten Europa. Vakanties met en zonder partner.., ja daar kan ik veel over vertellen en in mijn hoofd had ik het blog al redelijk af.
Coronavirus
Het corona virus was net ons land binnengekomen en ik maakte mij er, net zoals zo velen, nog niet zo druk over HET corona virus.. Na een paar dagen bleek dat het allemaal toch wel wat serieuzer te zijn. We moesten ineens waar mogelijk thuis gaan werken, 1,5 meter afstand van elkaar houden, niet meer socializen en binnen blijven.. Tja.., binnen blijven…, dat staat wel loodrecht op reizen naar verre, of minder verre oorden. De twijfel om door te schrijven doemde op en hierdoor stagneerde de inspiratie. Het voelde niet goed meer om doodleuk over reizen door te blijven schrijven… De laptop ging uit, ik schonk mezelf een kopje koffie in en nestelde mij in een hoekje van de bank. Ik liet al berichten en maatregelen die ik had gehoord nog eens even de revue passeren.. wat betekent corona voor mij, mijn partner, mijn kinderen, familie vrienden, (zwakkere) ouderen, voor ons land, voor Europa en de rest van de wereld?
Na angst ruimte voor andere gedachtes
Corona is overweldigend en heeft de hele wereld in zijn greep, hoe beangstigend is dit?!? Het maakte mij onrustig en ik zag eerst alleen maar ellende voor mij. Ik sloot mijn ogen en probeerde middels meditatie mijn hoofd en ademhaling rustig te krijgen. Dit lukte gelukkig grotendeels. Ik zag het corona nog wel als een gevaar, maar ik besloot het niet mijn leven te laten beheersen. Nadat ik dit besloten had, kwam er ruimte voor andere gedachtes en gevoelens. Wat ga en kan ik doen om mijn leven vanaf nu zo prettig mogelijk te leven?
Me-time met nieuwe kansen
Voor de coronacrisis was het leven best druk en haastig: Werken, huis op orde houden, afspraken nakomen, vrienden bezoeken, cursussen etc, kortom een volle agenda was meer normaal dan uitzondering. Agenda is nu leeg, op mijn werkrooster na en hierdoor heb ik nu dus veel “me-time”. Het grootste deel van de dag ben ik alleen thuis, dus tijd genoeg om de “me-time” te benutten, maar hoe? Weer kroop ik met een kopje koffie in een hoekje van de bank, sloot mijn ogen en maakte een soort reis door mijn lijf.., Waar heb ik behoefte aan, wat kan ik ondanks de opgelegde beperkingen doen, wat is goed voor mijn lijf…? Er kwam genoeg voorbij: Voor de nodige ontspanning liggen er op zolder genoeg puzzels om te maken, om het lijf fit te houden zou ik mee kunnen doen aan “Nederland in beweging”, de tuin kan ook wel een opknapbeurt gebruiken (dan ben ik ook nog even lekker buiten), ik kan weer taarten gaan bakken (ooit een vrijdagmiddag bezigheid), kasten uitruimen, enz.. Bovendien kan ik ook nog de nodige vakantie fotoalbums maken….Een hobby die de laatste jaren door alle drukte in de vergetelheid terecht gekomen is…
Toch op reis
En zo kwam ik toch weer bij het reizen uit. Ik heb nog foto’s van zeker 5 vakanties liggen. Vele foto’s van vakanties in Italië, Polen, Sri Lanka, India en Nepal. Een (buitenlandse) reis zit er dit jaar waarschijnlijk niet in, dus zullen er geen vakantiefoto’s bijkomen, MAAR door alle vakantiefoto’s die ik nu heb te gaan verwerken in albums, ben ik toch weer een beetje op vakantie. Ik proef de verschillende culturen weer, geniet van de natuur, voel ik de zon, proef ik het heerlijke eten en komen mooie herinneringen weer boven… Zo zie je maar…, mijn innerlijke reis, brengt mij toch weer naar waar mijn blog eigenlijk over zou gaan. De komende weken reis ik wel weer over de wereld, maar dan met behulp van foto’s en herinneringen, gewoon thuis met een verfrissend drankje, een kat op schoot en een lekker muziekje op de achtergrond…. Vakantie, maar dan een beetje anders..
